Kanane Okavango Delta (zuidwest)

We hadden besloten om vanmorgen geen kort gamedrive te doen omdat we om 10 voor 10 naar ons volgende camp zouden vertrekken. De 1e ochtend dat we hebben uitgeslapen. Het was een goed besluit om dit te doen. Het vluchtje naar Kanane airstrip duurde een uur. Vanuit de lucht zie je goed de overgang van het hele droge gebied naar het waterrijke gebied. Vanaf eind januari heeft het niet meer geregend waardoor de waterstand zeer laag is. Normaal is de waterstand in deze tijd niet heel hoog maar nu is het extreem laag voor de tijd van het jaar. Het is behoorlijk warm een graadje of 38 als het al niet meer is. Na een eerste kennismaking met onze gids Amos en verdere personeel zijn we later in de middag op de 1e gamedrive gegaan op zoek naar de leeuwin met haar 3 cubs. We hebben ze gevonden maar moeder had haar baby's goed verstopt in de dikke bosjes. Helaas zijn de foto's niet zo goed gelukt. Na de leeuwen op naar de nijlpaarden. Deze waren snel gevonden in een deel van de rivier. We stonden erg dicht bij met de auto. Toen we weg zouden rijden zaten we vast in de modder, de 4wheel drive kreeg hem er niet uit. Amos onze gids moest even wat hout gaan verzamelen en liet ons met z'n tweeën alleen achter met voor ons 6 hippo's 😳.

Na drie kanten omhoog krikken en hout onder de wielen leggen is het uiteindelijk gelukt en konden we weer verder rijden.
Dit gebied heeft heel veel vogelsoorten waar we ook veel van hebben gezien, maar al die namen....... Ppff.

De volgende dag hebben we s'morgens een mokoro (soort kano) tocht gemaakt door de ondiepe wateren. Geen groot wild gezien maar wel veel vogels en impala's. Was een leuke beleving. Na de lunch en een siësta hebben we een boottocht gemaakt en heeft Tinus met onze medereizigers gevist! De eerste vangst was een catfish en deze worden hier niet voor consumptie gebruikt dus werd terug gegooid. Oh ja de gids haalde de vis steeds van het haakje af. Uiteindelijk hebben ze iets van 10 vissen gevangen. De laatste vis die Tinus ving was een silvercatfish of zo iets deze was zeer bewegelijk en op het moment dat zijn vishulp de vis wilde pakken en die vis zo aan het spartelen was is deze op een of andere manier tegen zijn gezicht gekomen en ineens had hij een stukje van een vin met weerhaakjes in zijn lip. Met geen mogelijkheid was het eruit te krijgen door de weerhaakjes dus heeft Amos met een mesje de vin afgesneden en zo bleef T-man (zo heette hij) met een stukje vin in zijn lip zitten. Volgens mij was het reuze pijnlijk. Ze zijn meteen gestopt met vissen en naar de kant gevaren. Er was inmiddels een andere wagen opgeroepen om T-man naar het camp te brengen en in overleg met een dokter, via de radio, zouden ze kijken of ze hem konden helpen. Uiteindelijk hebben ze hem niet kunnen helpen en moest hij de volgende ochtend met een vliegtuigje naar een ziekenhuis in Maun gebracht worden. Hoe het verder met hem is weten we niet maar ze zeggen dat het goed komt.

Nxai Pan National Park 24/25 maart 2015

Na de wake-up call om 05.30 uur en een licht ontbijt op weg gegaan naar Baobab Baines ........ een behoorlijk rit over erg hobbelige zandwegen. Nu snap ik waarom er geadviseerd wordt om een sport bh te dragen....
Hier zijn ook de enorm uitgestrekte zoutpannen een heeft een eindeloos uitzicht. De Baobab bomen staan als een eilandje bij elkaar en zijn mega groot. Verder er omheen is niets alleen maar een grote zoutvlakte die normaal vol met water staat in het natte seizoen. Na de zelfde weg terug was het tijd om even te relaxen. Rond vier uur de volgende gamedrive en hier hebben we best wel het een en ander gezien.

Omdat Nxai Pan een nationaal park is mag hier niet off road gereden worden en ook niet in de avond. Alles wat we hebben gezien is over het algemeen van veraf. Gelukkig heeft de camera een goed bereik om alles een beetje in beeld te krijgen.

 

Reisdagen 22/23 maart 2015

Alles ging gesmeerd naar Schiphol, inchecken en boarden..... het leek er zelfs op dat we iets eerder zouden gaan vertrekken. Maar helaas zijn we uiteindelijk 3 kwartier later vertrokken omdat er geen toestemming van de verkeersleiding was. Het waarom werd niet uitgelegd.  De vlucht ging prima, zo nu en dan wat turbulentie maar ach we zitten toch altijd in de gordels. Bij het naderen van Johannesburg Airport bleek dat het er hevig regende dus nog een extra rondje van een kwartier boven Johannesburg voor we mochten landen.
Douane ging snel, op naar de bagageband. Gelukkig kwam er al een tas dus no worries dachten we.... De tweede kwam dus niet, inmiddels was het al 12 uur s'nachts. Wij naar de balie voor vermiste bagage en uiteindelijk bleek dat de andere tas is doorgelabeld naar Maun. Het gekke was dat we op Schiphol alleen ingecheckt hebben naar Johannesburg en niet naar Maun. Zijn ook twee aparte tickets dus ik snap het even niet....... Bij inchecken de volgende ochtend maar even gecheckt of beide tassen ook daadwerkelijk waren ingecheckt, gelukkig was dat het geval! En wat denk je.....ja hoor de vlucht naar Maun ook met ruim een half uur vertraging vertrokken. Op deze 2 uur durende vlucht is er weinig tijdswinst te behalen.
Rond half drie geland op Maun en daar stonden 2 dames van Safari Destination om ons en nog een stel welkom te heten. Na weer een security check met een busje naar het volgende vliegtuig(je) voor een vlucht van ca. 40 minuten naar onze lodge Nxai Pan Camp.

Hier werden hartelijk welkom geheten en na een korte uitleg van het Camp en de activiteiten werden we naar onze kamer gebracht. Deze had vol uitzicht op de waterhole (zoals trouwens alle kamers).

Na een snelle hightea op weg naar de 1e gamedrive. Omdat Nxai Pan een nationaal park is mogen de voertuigen niet de Bush in maar moeten ze op de weg blijven.

En dan is het bijna zover......

Morgen 21 maart vertrekken we dan naar Botswana.
Het inpakken is voor deze reis een hele uitdaging! Geen koffers maar tassen want voor deze reis kunnen we alleen zachte tassen meenemen tot maximaal 15 kilo. Dus dat wordt heel selectief te werk gaan. Voor de vlucht naar Johannesburg en maun  mogen we wel 23 kilo meenemen maar op de binnelandse vluchten in Botswana is 15 kilo het maximum.

Het zal lukken, gelukken hebben we ieder ook nog een rugtas die max 5 kilo mag wegen dus het komt goed.........

Botswana here we come...

21 maart vertekken we met KLM naar Johannesburg waar we na aankomst eerst zullen overnachten in het City Lodge OR Tambo hotel. De volgende ochtend vliegen we door naar Maun en gaat het echte avontuur beginnen....